(انشای گروهی)

موضوع :پاییز

هرگاه ازحس دلنشین ودلچسب بگویند، برگ های خزان و فصل رنگین پاییز را بازگو می کنم.

پاییز فصلی است پر از برگ های رنگین زرد وقهوه ای و نارنجی، فصل زیبایی که در جای جای آن امید و عشق و زندگی دوباره جاریست که پاییز هم کاسه ای آب برای بدرقه اش میریزد. وای که چه قدر قدم زدن در عصر های پاییزی در خیابان ها زیباست.

باران شروع به باریدن کرد،نم نمِ باران را روی دستان و گونه هایم حس می کردم.مدتی بعد خیابان ها از بوی آب و خاک پر شده بود. چشمانم را بستم و به فکر فرو رفتم.

شاید باران بتواند باغبانی باشد که به گل ها و درختان باغچه آب می دهد و سقایی باشد که تشنگان را سیراب می کند و شاید هم بتواند صمیمیت و همدلی را میان انسان ها بیشتر کند. چرا که بعضی ها شخص دیگری را زیر چتر خود پناه می دهند.

بوی باران مانند بوی دمنوشی است که مادر با عشق و محبت آن را برای من در سرما دم کرده است ومن از خوردن آن لذّت می برم.

کاش همه ی ما قدر دان نعمات خداوند باشیم و آب را اسراف نکنیم. سپاسگزار فصل رنگی و پر شور و نشاطمان باشیم.

به نحوه صحیح از آب استفاده کنیم. آبی که نتیجه آن دریاها و اقیانوس ها هستند و حتی یک قطره باران می تواند جان ماهی کوچک را نیز نجات دهد و سرمایه ای برای آن ها باشد.

پس ای باران ببار که با باریدنت دنیارا از نو بسازی! و ای پاییز بمان و همراه ما باش تا خاطرات گذشته را فراموش نکنیم.

اعضای گروه :سیده فاطمه حسینی، ریحانه کشاورزی، فاطمه زهرا غروی،  فرنیا غنی زاده،  فاطمه دستمالچی، فاطمه نجدی، حانیه صانعی، ثنا گلابچی، سارا کمال آبادی، مبینا خمسه