فرزندم زندگی چون رودخانه ای پر تلاطم است پرازجنب و جوش و حرکت . ایستایی معنایی ندارد .اگر از حرکت باز ایستد گندابی می شود بی ارزش .
تو نیز بکوش و بجوی و بپوی تا زنده مانی .تا در حرکت باشی نه اینکه با تنه دیگران به حرکت در آیی.
راستی برای خود چه آینده ای ترسیم کرده ای ؟
کدامین آرزوها را در سر می پرورانی ؟
وکدام مسیر را یرای رسیدن به آنها در پیش گرفته ای ؟
سعی و تلاشت را در یک کفه ترازو و آرزوهایت را در کفه دیگر بنه .
کدامین سنگین تر است ؟ آرزوهایت .
پس بیا و وزنه ای بر کفه تلاش بیفزا .خواهی دید که چه آسان به آنها دست می یابی البته نه یکجا و نه یک دفعه .
گوهر وجودت را از مردابی شدن برهان و به سوی پویایی گام بردار .
زندگی در انتظار توست .
و فردا از آن تو.